Araplar inanılmaz tekliflerle, Kaka'yı satmayı hiç düşünmeyen Milan yöneticilerini "satabiliriz"e getirmeyi başardılar. 120 milyon avronun üstünde bonservisin yanında Kaka'ya Manchester City'nin haftada 500.000£ yani yılda yaklaşık 30 milyon avro maaş ödeyeceği söyleniyor İngiliz basınında.
Sembol oyuncuların her zaman ne olursa olsun takımlarında kalmasından yanayım. Bu tip, takımın adıyla birlikte anılan oyuncuları bir şehrin tarihi yapılarına benzetiyorum. Paris denilince ilk olarak kafalarda Eiffel Kulesi nasıl oluşuyorsa Milan denilince Maldini, Juventus denilince Del Piero, Real Madrid denilince Raul akıllara geliyor. Bunu bozmaya da kimsenin hakkı olmadığı düşüncesindeyim. Bunun bir fiyatı olamaz bana göre. Belki bir klişe ama "her şey para değil", her kesin bir fiyatı olmamalı.
Thierry Heny Arsenal'dan gidince büyük hayal kırıklığı yaratmıştı bende. Arsenal, kulüp politikası olarak önceliği başarıya değil oyuncu yetiştirmeye verdiği için Henry, her zaman kafaya oynayan bir takıma gidip kupa kaldırmak istdiğini söyleyip Barcelona'nın yolunu tutmuştu. Şimdilerde Highbury'de uzun top sürüşlerinin ardından direk köşelerine kalecinin uzanamayacağı bir zamanlamayla bıraktığı plaselerin verdiği tadı özlüyorum. Barcelona'da Messi var Puyol var oranın has adamları, Henry onlardan biri değil, olamayacak da. Henry hala kafamda Arsenallı Henry ama ait olması gereken yerde değil.
LA Galaxy del Piero'yu istiyormuş bir de. "Pinturicchio" da yukarıda saydıklarımdan farksız. Bu nedenle gitmemeli. 38 milyon avroluk teklif konuşuluyor ama neyse ki başkan Giovanni Cobolli böyle bir teklif karşısında hiç düşünmeden ret cevabını vereceklerini açıkladı. Buffon için de olası bir teklifte görüşün bu olduğunu belirtti. Olması gereken de bu.
Profesyonelliği ruhsuzlukla karıştırmamak lazım. Korunması gereken değerler var. Bu doğrultuda tüm temennim Kaka'nın "Milan'da yaşlanması" kendisinin de ifade ettiği gibi. Her ne kadar bu isteğinin yanında yakın geçmişte Premier League'de oynama arzusunu da dile getirerek kafa karışıklığına sebep olsa da.
Sembol oyuncuların her zaman ne olursa olsun takımlarında kalmasından yanayım. Bu tip, takımın adıyla birlikte anılan oyuncuları bir şehrin tarihi yapılarına benzetiyorum. Paris denilince ilk olarak kafalarda Eiffel Kulesi nasıl oluşuyorsa Milan denilince Maldini, Juventus denilince Del Piero, Real Madrid denilince Raul akıllara geliyor. Bunu bozmaya da kimsenin hakkı olmadığı düşüncesindeyim. Bunun bir fiyatı olamaz bana göre. Belki bir klişe ama "her şey para değil", her kesin bir fiyatı olmamalı.
Thierry Heny Arsenal'dan gidince büyük hayal kırıklığı yaratmıştı bende. Arsenal, kulüp politikası olarak önceliği başarıya değil oyuncu yetiştirmeye verdiği için Henry, her zaman kafaya oynayan bir takıma gidip kupa kaldırmak istdiğini söyleyip Barcelona'nın yolunu tutmuştu. Şimdilerde Highbury'de uzun top sürüşlerinin ardından direk köşelerine kalecinin uzanamayacağı bir zamanlamayla bıraktığı plaselerin verdiği tadı özlüyorum. Barcelona'da Messi var Puyol var oranın has adamları, Henry onlardan biri değil, olamayacak da. Henry hala kafamda Arsenallı Henry ama ait olması gereken yerde değil.
LA Galaxy del Piero'yu istiyormuş bir de. "Pinturicchio" da yukarıda saydıklarımdan farksız. Bu nedenle gitmemeli. 38 milyon avroluk teklif konuşuluyor ama neyse ki başkan Giovanni Cobolli böyle bir teklif karşısında hiç düşünmeden ret cevabını vereceklerini açıkladı. Buffon için de olası bir teklifte görüşün bu olduğunu belirtti. Olması gereken de bu.
Profesyonelliği ruhsuzlukla karıştırmamak lazım. Korunması gereken değerler var. Bu doğrultuda tüm temennim Kaka'nın "Milan'da yaşlanması" kendisinin de ifade ettiği gibi. Her ne kadar bu isteğinin yanında yakın geçmişte Premier League'de oynama arzusunu da dile getirerek kafa karışıklığına sebep olsa da.
0 Yorum...:
Yorum Gönder